PSYCHOLOGIA: Być mamą w dobrych relacjach z ludźmi i uczyć tego dziecko...

Tworzenie relacji z innymi opiera się na odpowiednim używaniu języka. Znasz z pewnością te sytuację kiedy czyjeś słowa, często najbliższej osoby, bardzo Cię ranią? Uświadomienie sobie, że język i sposób wypowiedzi jest kluczem do relacji z innymi to podstawa na której można je budować. Stanowczo dobry język oraz postawy wobec innych ludzi warto przekazywać dziecku, ale…warto zacząć od pierwszej podstawowej relacji, czyli relacji z samym sobą.

Bądź dla siebie dobra

Niejednokrotnie nasze kobiece frustracje związane są z tym, że albo nie skupiamy się na własnych potrzebach i tłamsimy je lub zapominamy totalnie o nich, albo nie umiemy ich komunikować naszym najbliższym. Odpowiednia dawka czasu tylko dla siebie nie jest wymysłem psychologów, lecz naturalną potrzebą każdej mamy. Warto zadbać o nią, choć wymaga to dodatkowych starań i przeorganizowania życia rodzinnego. Szkopuł tkwi także w myśleniu o sobie albo w poczuciu gorszości lub nie bycia wystarczającą dobrą mamą, żoną, córką. Mamy na swoich barkach wiele zadań i naprawdę nie warto się z nikim porównywać. Włącz sobie myślenie, że dla swoich najbliższych jesteś NIEZASTĄPIONA I NAJWSPANIALSZA NA ŚWIECIE, bo… rzeczywiście tak jest!

Co wpływa na relacje?

Nasze wzorce budowania relacji przekazujemy dzieciom, czy tego chcemy czy nie. Jesteśmy pod nieustanną obserwacją naszych dzieci. To od nas uczą się mówienia dzień dobry sąsiadom i paniom w sklepie. To dzięki nam widzą, że fajnie jest zapraszać przyjaciół do domu lub odwiedzać rodzinkę. Wydawać by się mogło proste rzeczy, ale na wagę złota! Zatem co dokładnie obserwuje dziecko i co wpływa na nasze relacje? Po pierwsze ważny jest język, którego używamy. Czy często się unosimy i musimy postawić na swoim, czy też jesteśmy zgodliwi i potrafimy odpuścić oraz czy wyważamy w relacjach obie te rzeczy. Czy szanujemy innych, czy potrafimy wyrażać swoje emocje, czy dajemy innym komplementy…Po drugie dzieci jak nikt inny wyczuwają to z jaką intencją się wypowiadamy i działamy. Drobne złośliwości, przytyczki, kąśliwe uwagi wbrew pozorom nie umkną uwadze nawet naszej pociechy. Przede wszystkim dzieci są również strażnikami naszej słowności i bardzo dużą uwagę przywiązują do tego, czy robimy to o czym mówiliśmy wcześniej, co obiecaliśmy nie tylko dziecku, ale komukolwiek. Ma to ogromny wpływ w zakresie budowania zaufania w jakiejkolwiek relacji, ponieważ dzięki słowności budujemy bezpieczeństwo i stajemy się dla innych uczynni. Mówimy przecież: „Na Tobie można polegać” i to liczenie na drugą osobę zawsze bardzo wzmacnia każdą relację. Po trzecie, ale nie ostatnie, nasza samoocena oraz poczucie własnej wartości także zawsze przekładają się na relacje z innymi. Mam tu na myśli tzw. zdrowy egoizm lub jak kto woli umiejętną asertywność, której warto używać, by jednocześnie dbać o swoje granice i być w relacjach partnerskich. Po kolejne na każdą relacje mają wpływ nasze przekonania i to nie tylko o sobie, o czym mowa była przed chwilą, lecz także na temat innych, czy o świecie. Jeśli mamy wpojone mniemanie, że wszyscy są nieuczciwi, źli, głupi etc. to zdecydowanie trudno będzie nam budować zdrowe relacje z innymi. Płynnie zatem możemy przejść do kolejnej rzeczy nad którą warto się pochylić myśląc o własnych relacjach. Są nimi wartości, którymi kierujemy się w życiu. Jeśli ważna jest dla nas np. miłość, to przyjrzyjmy się temu jak często okazujemy ją najbliższym. Jeśli ważna jest dla nas praca i pieniądze, to przyjrzyjmy się przy okazji na ile ona nas satysfakcjonuje i czy wydajemy na rzeczy, które przynoszą nam radość. Każdej wartości warto się przyjrzeć i sprawdzić jak jest obecna w naszym życiu i jaki ma na nas oraz naszych bliskich wpływ. Ostatnia rzeczy o której należy wspomnieć to nasz stan psychofizyczny. Prawdą jest, że nie będziemy w stanie tworzyć nowych, pełnych miłości i satysfakcjonujących relacji, jeśli będziemy non stop zmęczeni, znużeni i wyczerpani. Każdy kontakt z drugim człowiekiem wymaga bowiem odrobiny energii i naszej uwagi. Bywają okresy kiedy lgniemy do innych ludzi i takie etapy kiedy mamy wszystkich dość. Warto pamiętać, że to jest jak najbardziej naturalne i mamy prawo miewać różnie, a przede wszystkim warto dawać sobie czas na odpoczynek, by móc poczuć za kim tęsknimy i z kim chcemy mieć bliższe relacje, z kim czujemy się dobrze i komu chcemy poświęcać więcej swojego czasu.

W pierwszych latach życia każdego człowieka kształtują się pewne wzorce zachowań w relacjach z innymi ludźmi. Oczywiście wszystko może się zmienić zależnie od środowiska jakim otacza się młody człowiek, ale mamy jako rodzice ogromy wpływ na dziecko zanim zacznie wchodzić w relacje z innymi ludźmi. Zatem warto zatrzymać się na chwilę i przypatrzeć temu jak się mamy z naszymi relacjami.

ZOBACZ TAKŻE:

PSYCHOLOGIA: Fazy rozwoju przywiązania u dziecka >>